การได้รับโอกาสลงเล่นอย่างสม่ำเสมอนั้นเป็นสิ่งที่นักฟุตบอลทุกคนต้องการ แต่ไม่ใช่สำหรับนักเตะในตำแหน่งผู้รักษาประตูตัวสำรองที่ส่วนใหญ่ต้องนั่งเฝ้ารอโอกาสจากข้างสนาม

ถ้าโชคดีหน่อยก็อาจได้รับโอกาสลงเล่นในบอลถ้วยบ้างประปราย อย่างไรก็ตามสิ่งนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นกับชายที่ชื่อว่า “เอมิเลียโน่ มาร์ติเนซ” ผู้รักษาประตูชาวอาร์เจนไตน์ของ อาร์เซน่อล ที่เฝ้ารอโอกาสบนม้านั่งสำรองนานนับทศวรรษ ก่อนจะเป็นส่วนสำคัญช่วย อาร์เซน่อล เถลิงแชมป์เอฟเอ คัพ ฤดูกาลนี้ไดสำเร็จ

เด็กหนุ่มจากเมืองมาร์ เดล พลาตา ประเทศอาร์เจนติน่า ต้องจำใจทิ้งครอบครัวจากบ้านเกิดเพื่อบินข้ามน้ำข้ามทะเลมายังเกาะอังกฤษในวัยเพียง 17 ปี เท่านั้น โดยเหตุผลสำคัญคือเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัวที่มีปัญหาการเงินอย่างหนัก หลังถูก อาร์เซน่อล ทาบทามดึงตัวจาก อินดิเพนเดนเต้ สโมสรในลีกบ้านเกิด เมื่อปี 2010

“ซูซาน่า แม่ของผมและ อเลฮานโดร พี่ชายพากันร้องไห้เมื่อผมตัดสินใจจะมาค้าแข้งที่ลอนดอน และได้แต่ขอร้องผมว่าอย่าไป แต่ในขณะเดียวกันมันเป็นสิ่งที่ผมต้องตัดสินใจเพราะผมเห็น อัลแบร์โต้ พ่อของผมร้องไห้กลางดึกอยู่บ่อยๆจากการไม่มีเงินที่จะใช้จ่ายเรื่องต่างๆภายในบ้าน”

ณ ตอนนั้นผมจำต้องพักอยู่ในบัวโนสไอเรสในตอนที่เล่นให้สมาคม อินดิเพนเดนเต้ และก็ได้เจอหน้าครอบครัวเพียงแค่สองครั้งต่อเดือน เพราะเหตุว่าไม่อาจจะจ่ายค่เดินทางให้ครอบครัวจากบ้านใน มาร์ เดล พลาต้า ซึ่งอยู่ห่างราว 400 กิโล ได้ และก็นี่เป็นเหตุผลสำคัญเมื่อ อาร์เซน่อล มอบโอกาสให้ผมก็เลยจะต้องรีบคว้ามันไว้” มาร์ตำหนิเนซ ย้อนเรื่องในอดีตในวันที่ตกลงใจย้ายมาเล่นให้ อาร์เซน่อล

 [ อ้างอิง ]